Agni Purana
An Agni Purana, (Sanskrito: अग्नि पुराण, Agni Purāṇa) sarong tekstong Sanskrito asin saro sa kagwalong mayor na Puranas nin Hinduismo.[1] An teksto pinagklasipikar bilang Purana na konektado sa Shaivismo, Vaishnavismo, Shaktismo asin Smartismo, alagad pinag-oolayan man bilang sarong teksto na daing pagpaorog sa gabos na iyan na mayo nin inklinasyon sa sarong partikular na teolohiya.[1][2]
An teksto nag-eeksister sa kadakol na bersiyon, na an nagkapira posibleng laen na marhay sa iba.[3] An ipinublikar na mga manuskrito binarangabanga sa 382 o 383 kapitulo, na igwa nin 12,000 asin 15,000 na bersikulo.[3][4] An mga kapitulo kan teksto posibleng isinurat sa manlaenlaen na siglo, na may kaenot-enoteng bersiyon posibleng pakalihis kan ika-7 siglo,[5][6] alagad bago kan ika-11 siglo, huli ta an enot na ika-11 siglo na iskolar na Persiano na si Al-Biruni minidbid an pag-eksister kaiyan sa saiyang memoir sa India.[7] An pinakahoben na suon kan teksto sa Aguna posibleng poon kan ika-17 siglo.[5][8]
An Agni Purana sarong ensiklopedya sa peryodo nin panahon kaidtong Edad Media na kinokobrehan an laen-laen na klase nin tema, asin an "382 o 383 kapitulo kaiyan aktwal na mapadapit sa ano man asin sa gabos na bagay," an komento kan mga iskolar na arog baga kan Moriz Winternitz asin Ludo Rocher.[9][10] An ensiklopedikong sekular na estilo kaiyan nagdara nin nagkapirang ika-19 siglo na Indologo na arog ni Horace Hayman Wilson tanganing kwistiyonon kun iyan maninigo sa pinapaghonang na sarong Purana.[11][12] An lawig kan temang tinutukar kan tekstong ini kabali an kosmolohiya, mitolohiya, henealohiya, politika, edukasyon, sistema, ikonograpiya, teorya sa pagbayad nin buhis, organisasyon kan hukbo, mga teorya sa tamang kawsa kan gera, arteng marsyal, diplomasya, batas lokal, pagtugdok nin mga pampublikong proyekto, mga paagi sa pagdistribwir nin tubig, mga kahoy asin tinanom, mga bulong, disenyo asin arkitektura, gemology, gramatika, metriko, paggibo nin rawit dawit, kakanon asin agrikultura, mga ritwal, heograpiya asin giya sa pagbyahe pasiring sa Mithila (Bihar asin mga kataraid na estado), kasaysayan na kultural, asin kadakol pang ibang tema.[5][13][14][15]
Toltolan
baguhon- ↑ 1.0 1.1 Dalal 2014, p. 10.
- ↑ Rocher 1986, pp. 20-22.
- ↑ 3.0 3.1 Wilson 1864, p. LVIII-LX.
- ↑ Rocher 1986, pp. 134-137.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Thomas Green (2001). Martial Arts of the World: An Encyclopedia, ABC-CLIO, ISBN 978-1576071502, page 282
- ↑ Phillip B. Zarrilli. Paradigms of Practice and Power in a South Indian Martial Art. University of Wisconsin-Madison.
- ↑ Rocher 1986, pp. 31, 136-137.
- ↑ Phillip B. Zarrilli. Paradigms of Practice and Power in a South Indian Martial Art. University of Wisconsin-Madison.
- ↑ Winternitz 1922, p. 541.
- ↑ Rocher 1986, pp. 134-135.
- ↑ Dalal 2014, pp. 10, 145.
- ↑ Rocher 1986, pp. 79 with footnotes.
- ↑ Jagdish Lal Shastri; Arnold Kunst (1970). Ancient Indian Tradition & Mythology: The Agni Purana, Part 4. Motilal Banarsidass. p. xxx. ISBN 978-81-208-0306-0.
- ↑ James C. Harle (1994). The Art and Architecture of the Indian Subcontinent
. Yale University Press. p. 215. ISBN 978-0-300-06217-5.
- ↑ VC Srivastava (2008). History of Agriculture in India, Up to C. 1200 A.D. Routledge. p. 839. ISBN 978-81-8069-521-6.
