An Saṃsāra (Sanskrito: संसार, Pali: saṃsāra; An samsara man) sa Budhismo asin Hinduismo iyo an daing kapinonan na siklo nin paorootrong pagkamundag, pag-eksister asin pagkagadan giraray.[1] Pigkokonsiderar an Samsara na dukkha, pagsakit, asin sa pankagabsan dai nakakokontento asin makolog na paagi, dagos-dagos na paagi sa pagmawot asin avidya (ignorance), asin an ibinungang karma.[2][3][4]

An thangka nagpapahiling kan bhavacakra kaibahan an suanoy na mga limang siklikong kinaban kan saṃsāra sa kosmolohiyang Budista. Medieval asin kontemporaryong teksto na typikal na linaladawan an anom na kinaban kan reinkarnasyon.

An mga pagkamundag nangyayari sa anom na rona nin pag-eksister, na iyo an tolong marahay na rona (langitnon, demi-god, tawo) asin tolong maraot na rona (hayop, multo, mala-impyerno). Minatatapos an Samsara kun an sarong tawo makaabot nin nirvana, an "paghuyop" kan mga kamawotan asin an pagkamit nin tunay na pakarorop sa pagkaimpermaensya asin an realidad nin pagigin bakong sadiri.

Toltolan

baguhon
  1. Trainor 2004, p. 58,Quote: "Buddhism shares with Hinduism the doctrine of Samsara, whereby all beings pass through an unceasing cycle of birth, death and rebirth until they find a means of liberation from the cycle. However, Buddhism differs from Hinduism in rejecting the assertion that every human being possesses a changeless soul which constitutes his or her ultimate identity, and which transmigrates from one incarnation to the next..
  2. Juergensmeyer & Roof 2011, p. 271-272.
  3. McClelland 2010, p. 172, 240.
  4. Williams, Tribe & Wynne 2012, p. 18–19, chapter 1.