An Avidyā (Sanskrit: अविद्या; Pāli: अविज्जा, Avijjā; Tibetano: ma rigpa) sa literaturang Budhista an komun na tinatradusir na "ignorance." An konsepto nanonongod sa pagigin ignorante o salang mga ideya manongod sa klase nin metapisikal na realidad, partikularmente manongod sa impermanensya asin anatta na mga doktrina manongod sa realidad. Ini an pinakacausa kan dukkha (pagsakit, kolog, dai pag - alangan), asin positibong sinasabi bilang enot na koneksyon, sa Budhistang penomenolohiya, sarong proseso na paorootrong nagbubunga nin pagkamundag.[1][2]

Nasambit an Avidyā sa laog kan mga katokdoan na Budhista bilang ignoransya o dai pagkasinabotan sa laen-laen na konteksto:

  • Apat na Nobleng Katotoohan[3]
  • An enot na takod sa doseng takod nin nakadependeng ginikanan
  • Saro sa tolong hilo sa laog kan tradisyon na Budhistang Mahayana
  • Saro sa anom na gamot na klesha sa laog kan mga katokdoan ni Mahayana Abhidharma.
  • An saro sa sampulong fetters sa tradisyon na Theravada.
  • Katumbas kan moha sa laog kan mga katokdoan kan Theravada Abhidharma.

Sa laog kan konteksto kan doseng takod nin nakadependeng ginikanan, an avidya tipikal na isinisimbolo nin sarong tawo na buta o nagsulot nin piring.

Toltolan baguhon