An Duḥkha (Sanskrito: दुःख; Pāli: dukkha), tintinatradusir bilang "pagsakit, "kulog," o "dai pagpaltik," sarong importanteng konsepto sa Budhismo, Jainismo asin Hinduismo.

An kahulogan kaiyan depende sa konteksto, asin pwedeng mas espesipikong nanonongod sa "pagkadaing kaugkadan" o "dai namumugtak" nin pan aroaldaw na buhay kun pinapahiro nin pagmawot/pag-aram asin ignoransya.[1][2][3][4]

Minsan ngani an terminong dukkha parateng kinua sa prefix du ("maraot" o "masakit") asin an pinakagamot na kha, "mayong laog," "labot," sarong bakong hustong axle-hole nin kareta o karwahe na nagtatao nin "sarong uruontol na paglunad," pwedeng aktwal na makua iyan hale sa duḥ-stha, sarong "dis- ⁇ bad-+ pagtindog-," na iyo an "pagtindog nin maraot, bakong marigon,".

Iyan an enot sa Apat na Nobleng Katotoohan asin iyan an saro sa tolong tanda nin pag-eksister. An termino man minalataw sa mga teksto kan Hinduismo, arog kan Upanishad, sa mga paliwanag dapit sa moksha (espiritwal na katalingkasan).[5][6]

Toltolan baguhon

  1. Huxter (2016), p. 10.
  2. Harvey (2015), p. 26–31.
  3. Anderson (2013), p. 1, 22 with note 4.
  4. Nyanatiloka Thera (2004), p. 61.
  5. Brihadaranyaka Upanishad 4 April 2014, trans. Patrick Olivelle (1996), p. 66.
  6. Paul Deussen (1980). Sixty Upaniṣads of the Veda, Vol. 1. Motilal Banarsidass (Reprinted). pp. 482–485, 497. ISBN 978-81-208-1468-4.