Si Fang Ganmin (simplified Chinese: 方干民; traditional Chinese: 方幹民; 15 1906 - Enero 1984) sarong Tsinong adal-Pranses na pintor, eskultor asin edukador, asin siya uminadal sa Paris alagad haros sa Tsina siya nag'estar sagkod pagkagurang. Siya minimirar bilang saro sa ama kan Tsinong parapintura sa oleo. Si Fang namundag sa Wenling county, probinsya nin Zhejiang. Nagpoon siyang mag'adal pagpintura kan 1924 asin nagduman sa Paris kan 1925, nag'enrol sa École nationale supérieure des Beaux-Arts, bagay na nangyari siya asin magkapirang kairiba na sinda Xu Beihong saka si Sanyu, an mga enot na mga Tsinong pintor na nag'adal abroad sa Pransya. Kan siya nagbalik sa Tsina, siya nagtukdo sa National Arts Academy, Hangzhou, asin nangagin propesor sa Western Painting Department igdi.[1][2] Durante kan Rebolusyon Kultural, si Fang dinakop, binastos asin kinadogkadog nin mga Red Guards, asin saiyang obra biyo na rinunot. Siya nagadan kan 1984. An saiyang mga estudyante kabarali sinda sa Zao Wou-Ki, Chu Teh-Chun[3] asin si Wu Guanzhong.[4]

Fang Ganmin
Fang Ganmin, c. 1930
Native name方幹民
Kamundagan(1906-02-15)15 Pebrero 1906
Wenling, Zhejiang, China
Kagadanan21 Enero 1984(1984-01-21) (edad 77)
Suzhou
NasyunalidadChinese
Midbid bilangPainting, drawing, sculpture
PaghiroCubism, Chinese Modernism
AgomSu Ailan(蘇愛蘭)
Fang Ganmin
Tradisyonal na Intsik方幹民
Pinasimpling Intsik方干民

Taytay nin oras

baguhon

Kan 1906, si Fang Ganmin namundag sa Wenling, Zhejiang kan Pebrero 15. An saiyang ama, si Fang Yue (midbid man sa pangaran na Xun Cheng), sarong opisyal na literaryong maykapot nin degree, na nagmajor sa adal nin mga ginuhit na mga 'kalingking' asin siya nagpublikar nin magkapirang libro kabali an "A Simple Approach to The Study of The Six Classes of Characters".

Kan 1920, si Fang nag'atender sa Andin High School sa Hangzhou, na duman luwayluway nahiling saiyang talento sa arte.

Kan 1924, nagpasiring siya sa Shanghai kan summer ta nag'apply sa Shanghai Academy of Fine Arts asin siya na'ako sa ikaduwang lebel kun saen siya nakakua nin edukasyon na may solidong pundasyon sa pagdrowing sa iorarom nin pagmato kan Rusong maestro na si V. Podgursky.

Kan 1925, naghale siya sa Shanghai, nagpasiring sa Pransya ta makuang dagdag na adal.

Kan 1926, pakaadal kan lenggwaheng Pranses sa sarong banwaan sa luwas kan Paris nin anom na bulan, si Fangf na'ako sa sarong art school sa Lyon kun saen siya nagkuang "Paster Casts" asin "Future drawing" na mga klase.

Kan 1927, si Fang nag'atender sa École des Beaux-Arts de Paris asin naglaog sa studio ni Jean-Paul Laurens, kadungan si Yan Wenliang. Palaen pa kan saiyang mga leksyon sa pagdrowing sa studio, siya parati nagbibisita sa mga galeriya asin mga museo asin nagtubo saiya an interes sa sinsabing 'post-impressionism'.

Kan 1929,inagom niya si Ms. Ai Lan Su, saiyang kaklase sa École des Beaux-Arts, sa Paris. Nagbalik sa Tsina kan winter asin siya naempleo sa Shanghai Private Xi n Hua Fine Arts Academy, alagad naglipat sa Shanghai Fine Arts University asin Shanghai Academy of Fine Arts.

Karera

baguhon

Si Fang Ganmin nag'adal sa Shanghai Meizhuan sa pagmato ni Jean-Pierre Laurens (1875–1932), aki ni Jean-Paul Laurens (1838 – 1921), sa École nationale supérieure des Beaux-Arts, poon 1926 sundo' 1929, na kasarabay niya mga artistang arog ki Yan Wenliang. Siya nagtukdo sa Jin Xinhua AFA, Shanghai, asin sa Hangzhou Academy.[5]

Kan mga taon na 1930, si Fang Ganmin, kairiba mga ibang artista na sinda Xu Shaozeng, Guo Guni, Li Jingfa asin Zhu Yingpeng, pinagtugdas an Changfeng Society para sa pag'adal nin Pagpinturang Sulnopan.[6]

Kan 1951 asin 1952, sarong kampanya kontra arteng modernista, na sa pagkondenar susog sa Sobyet mga burgis asin pormalista, pigpwersa si Lin Fengmian asin si Wu Dayu na maghale sa akademya nin arte sa Hangzhou asin magbalik sa Shanghai. An Realismo iyo an mas natatama daa na istilong progresibo. Si Fang Ganmin nahimong magpawalat alagad siya inaapi-api asin kinokondenar huli sa istilo niyang moderno.[7]

Durante kan Rebolusyon Kultural, si Fang, na nakondenar na anti-rebolusyon huli sa saiyang istilong modernong artistiko, nakua siyang iparada sa palibot kan National Academy of Art sa Hangzhou, tinta asin pinta inula sa saiyang pagkatawo manta na siya tinutuya-tuya' asin linalamuda'. Si Fang pinagkulong pirang beses kan mga Red Guards nin halawig.[8] ==Mga obra Sa mga amay na pintura ni Fang, duwa an mauunabihan. An mga ini eksersays sa Kubistna pasistema, asin natao sa pigura kaini, na pareho huba, na pinipinta, nin epektong geometrical asin sculptural, alagad bako idtong garo parasa' na epekto sa retrato siring kan ki Braque. Saro kaini iyo an ''Melody in Autumn'' (1934). an saro pa iyo an "White Doves" (1932), na napresentar nin geometrikong porma na garo mansana naglaladawan nin Kubismo, asin alagad igwa mga lahid nin Art-Deco estruktural na garo magarbo.

Sa pagtuya, an saiyang mga estudyante inaapood saiyang istilo na fang (‘kwadrado’), na pagkalwag sa saiyang apelyidong Fang, na iyo man palan ngani an sarong karakter kan Tsinong kataga na boot saboihon 'kubiko'.[9]

Mga estudyanteng nauunabihan

baguhon

Toltolan

baguhon
  1. von Sarah Khan (27 March 2009). Globalisierende Kunstmärkte: Das Phänomen Kunst im 21. Jahrhundert aus globaler Perspektive. Zum Ende des hegemonialen Anspruchs des westlichen Kunstsystems und zum Anfang einer post-globalen Kultur. LIT VERLAG. pp. 113, 115, 116. 
  2. Sullivan, Michael (1998). Art and Artists of Twentieth-century China. University of California Press. pp. 40, 301. 
  3. "水天中:朱德群和他的画_画廊新闻_雅昌新闻". news.artron.net. Retrieved 2018-02-02. 
  4. Yasuko FURUICHI, 古市保子 (2006). Cubism in Asia: Unbounded Dialogues -- Report. Japan Foundation (Tokyo, Japan). pp. Presentation 2 of Session 1, Presentation 1 of Session 3. 
  5. Sullivan, Michael (2006). Modern Chinese Artists: A Biographical Dictionary. University of California Press. p. 86. 
  6. Chan, Pedith Pui (2017). The Making of a Modern Art World: Institutionalization and Legitimatization of Guohua in Republican Shanghai. BRILL. pp. Appendix 2. ISBN 9789004338104. 
  7. Julia F. Andrews, Kuiyi Shen (2002). The Art of Modern China. University of California Press. pp. 62, 70, 142. 
  8. "From Republican-Era Shanghai to Postwar Paris: Pan Yuliang's Bold Portraits". frieze.com (in English). Retrieved 2018-09-24. 
  9. Pan, Lynn (2008). Shanghai Style:Art and Design Between the Wars. Hong Kong: Joint Publishing Hong Kong. p. 74.