Sa Kristiyanong Teolohiya, partikular an Katolisismo, Sirangang Ortodoksiya, asin Oryental na Ortodoksiyang teolohiya, teosis (sinusurat man na: teiosis, teopoesis, teosis; Griyego: Θέωσις, may kahulugan na kabanalan, pagpapakabanal, o himoong banal) iyo an sarong proseso nin transpormasyon nin sarong paratubod na iyo an nagpapamugtak sa praktis (pinag-apod na praksis) an espirituwal na mga katukdoan ni Jesukristo asin kan Saiyang ebanghelyo. Sa partikular, an teosis minapanungod sa pagkamit nin kaagidan sa o pagkasararo sa Diyos, na iyo an pinakapinal na estado kaining proseso nin transpormasyon asin arog kaini an padudumanan kan espirituwal na buhay. An Teosis iyo an ikatolo sa tolong estado; an enot iyo an puripikasyon (katharsis) asin an ikaduwan iluminasyon (theoria). Sa paagi nin puripikasyon an sarong persona minaabot sa iluminasyon asin sa pagkabanal. An pagkabanal iyo an partisipasyon nin sarong persona sa buhay nin Diyos. Uyon kaining doktrina, an banal na buhay nin Diyos, ipinagtao ki Jesukristo sa paratubod sa paagi ka Banal na Espiritu, ipinagpasabot sa paagi nin tolong estado nin teosis, na mapoon sa mga pakikipagbaka sa buhay na ini, na dinadagdagan kan eksperiyensiya nin paratubod sa paagi kan kaaraman nin Diyos, asin sa bandang huri mangyayari sa pagkabuhay-liwat kan paratubod, kunsoarin an kapangyarihan nin kasalan asin kagadanan, na bilog nang dinaog sa paagi kan pagbabayad-sala ni Jesus, an nakapagpabuhi sa paratubod sagkod pa man. Ining kaisipan sa kaligtasan sarong historikal asin pundamental para sa Kristiyano na makaka-intendence pareho sa may parteng Sirangan asin Sulnupan.