Scylla
Sa mitolohiyang Griyego, si Scylla (/ˈsɪlə/ SIL-ə; Greek: Σκύλλα, translit. Skýlla, ) sarong maalamat na halimaw na nakaistar sa sarong gilid nin makitid na sapa sa tapat kan sa sa tapat kan katapat na si Charybdis. Ang duwang gilid na kipot na nasa laog kan hanay ng arrow sa sarong haraning mga mandaragat nagtatangkang mag iwas ki Charybdis na panganib na dalan harani malapit ki Scylla.
Si Scylla enot na bistado sa Odysey ni Homer, kun saen si <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Odysseus" rel="mw:ExtLink" title="Odysseus" class="cx-link" data-linkid="21">Odysseus</a> asin an saiyang mga tripulante nasumpongan siya asin si Charitdis sa saindang mga pagbiyahe. Sa huri an osipon nagtatao nin istorya sa ginikanan bilang sarong magayon na nymph na nagkakawsa kan saiyang sadiring kusog.[1]
Pig-iasosyar kan Tulong Libro nin Virgil's Aeneid [2] an strait kun sain nag-eerok si Scylla kaiba an <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Strait_of_Messina" rel="mw:ExtLink" title="Strait of Messina" class="cx-link" data-linkid="26">Strait of Messina</a> sa pag - oltanan ni Calabria, sarong rehiyon sa Timog Italia, asin Sicily. An banwang baybayon kan Scilla in Calabria kinua an pangaran kaini sa mithological na pigura nin Escolla asin sinasabi na ini an harong kan diwata.
An idiomang "sa tahaw ni Scylla asin Charitdis" nagkaigwa nin kahulogan na napipiritan magpili sa pag - oltanan kan duwa man na peligrosong situwasyon.
Mga Magurang
baguhonManlaenlaen an magurang kan Scylla segun sa autor.[3] Si Homer, Ovid, Apollodorus, Serviu, Ministro, asin sarong parasaligsig ki Plato, gabos pangaran <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Crataeis" rel="mw:ExtLink" title="Crataeis" class="cx-link" data-linkid="45">Crataeis</a> bilang ina kan Scylla.[4] Dai nasambit ni Homer o Ovid an sarong ama, alagad sinabi ni Apolodoro na magsalang si Trienus (posibleng sarong korapsiyon sa teksto) o Phorcus (kaiba nin mga Doktor).[5] Kaagid kaiyan, an Platong sicholiast, tibaad kasunod ni Apolodoro, tinatawan an ama nin siring ki Tirrhenus o Feorcus,[6] mantang si Eustacio sa Homer, Odysey 12.85, itinao an ama bilang Triton, o <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Poseidon" rel="mw:ExtLink" title="Poseidon" class="cx-link" data-linkid="51">Poseidon</a> asin Craris bilang mga magurang.[7]
An ibang mga parasurat igwa nin Hecata bilang ina ni Scylla. Pigtao kan Hesiodic Megalai Ehoiai si Hesukristo asin Apollo bilang mga magurang ni Scyllana,[8] mantang sinasabi ni Acusilaus na an mga magurang ni Shylla iyo sinda Cecate and Pourkys (siring man schol. Odysey 12.85).[9]
Tibaad sa paghingoang mapag - oyon an nagkokorontrahan na mga pagkasaysay na ini, sinasabi ni Apolonio kan Ronos na si Crateaeis saro pang ngaran para ki Hecate, asin sia saka an Phorys magurang ni Scylla.[10] Siring man, sinasabi ni Semos kan Delos[11] na si Crateaeis aki ni Heate asin Triton, saka ina ni Scylla by Delimos. Si <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Stesichorus" rel="mw:ExtLink" title="Stesichorus" class="cx-link" data-linkid="65">Stesichorus</a> (lone) nginaranan siLamia na ina ni Scylla, posibleng an Lamia na aking babae ni Poseidon,[12] mantang segun ki <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Gaius_Julius_Hyginus" rel="mw:ExtLink" title="Gaius Julius Hyginus" class="cx-link" data-linkid="67">Gaius Julius Hyginus</a>, si Scylla aki ni Typhon asinEchidna..[13]
Mga salaysay
baguhonSegun ki <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/John_Tzetzes" rel="mw:ExtLink" title="John Tzetzes" class="cx-link" data-linkid="74">John Tzetzes</a>[14] asin sa komentaryo ni Serhius dapit sa Ateneo de Naga,.[1] Si Scylla sarong magayon na nacion na guminana kan Poseidon, alagad an maimon na si Nereid Ampritritte ginibo siang teribleng higante paagi nin paghilono sa tubig kan burabod kun saen maba'sirra si Shylla.[15]
An kaagid na estorya manonompongan sa Hyginus, na sono dian namotan ni Scyllacus Si Circe, alagad mismo sia namomotan man kan diosang pararatak.[16] Mantang an Scylla nagkakarigos sa dagat, ibinubo kan maimon na Circe an sarong balisong bolong pasiring sa tubig nin dagat na nagpangyari ki Dylla na gibohon na makatatakot na monog asin anom na klaseng ayam na hale sa saiyang mga paa. Sa pormang ini, inatake niya an bapor ni Odysseus, na hinahalean siya kan saiyang kairiba.
Sa huring Griegong osipon, na nakarekord sa komentaryo ni Eustacio manongod ki Homer asin John Tzetzes, [17] Si Heraclesnakanuparan si Scylla durante nin pagbiahe pasiring sa Sicily asin sinorog sia. An saiyang ama, an mga mala-sa dagat na Phorcy, dangan nag'aplikar nin pagpabarohok sa hawak niya asin ibinalik siya sa buhay.
An Odysey ni Homer
baguhonSa Odysey XI, si <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Odysseus" rel="mw:ExtLink" title="Odysseus" class="cx-link" data-linkid="98">Odysseus</a> i sinasadol ni Circe na maglayag nin mas harani ki Scylla, ta an Charitybdis makalalamos kan bilog niang barko: "An gapong gibo ki Felix na naglayag sa ibabaw pa sana! Mas marahay nanggad kun mawara an anom na lalaki asin papagdanayon an saindong bapor kisa pagkawara kan gabos nindong tripulante."[18] Sinabi man nia ki Olig tinotokdoan si Dyllo na hapoton an ina ni Shylla, an salog na penfratae; dai tolos - basta matumbarto. Mapangganang nanabigar ni Odysseus an strait, alagad kan sia asin an saiyang mga tripulante madali sanang madisturbo ni Charybdis, inagawan nin Scylla an anom na marinero sa kubyero asin pinatotong sinda.
- ↑ 1.0 1.1 Ogden (2013).
- ↑ Virgil (2007). Aeneid . Translated by Ahl, Frederick. Oxford University Press. pp. 67. ISBN 978-0-19-283206-1.
- ↑ For discussions of the parentage of Scylla, see Fowler, p. 32, Ogden, pp. 134–135; Gantz, pp. 731–732; and Frazer's note 3 to Apollodorus, E7.20.
- ↑ Homer, Odyssey 12.124–125; Ovid, Metamorphoses 13.749; Apollodorus, E7.20; Servius on Virgil Aeneid 3.420; schol. on Plato, Republic 9.588c.
- ↑ Ogden, p. 135; Gantz, p. 731; Frazer's note 3 to Apollodorus, E7.20.
- ↑ Fowler, p. 32
- ↑ Eustathius on Homer, p. 1714
- ↑ Hesiod fr. 200 Most [= fr. 262 MW] (Most, pp. 310, 311).
- ↑ Acusilaus. fr. 42 Fowler (Fowler, p. 32).
- ↑ Apollonius of Rhodes, Argonautica 4. 828–829 (pp. 350–351).
- ↑ FGrHist 396 F 22
- ↑ Stesichorus, F220 PMG (Campbell, pp. 132–133).
- ↑ Hyginus, Fabulae Preface, 151.
- ↑ John Tzetzes, On Lycophron 45
- ↑ Servius on Aeneid III. 420.
- ↑ Hyginus, Fabulae 199.
- ↑ On Lycophron 45
- ↑ Robert Fagles, The Odyssey 1996, XII.119ff.
Heneral Asin Ipinahayag na mga Reperensya
baguhon- Apollodorus, Apollodorus, The Library, with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921. Online version at the Perseus Digital Library.
- The Argonautica, 1912
- Campbell, David A., Greek Lyric III: Stesichorus, Ibycus, Simonides, and Others, Harvard University Press, 1991. ISBN 978-0674995253ISBN 978-0674995253.
- Fowler, R. L., Early Greek Mythography: Volume 2: Commentary, Oxford University Press, 2013. ISBN 978-0198147411ISBN 978-0198147411.
- Gantz, Timothy, Early Greek Myth: A Guide to Literary and Artistic Sources, Johns Hopkins University Press, 1996, Two volumes: ISBN 978-0-8018-5360-9 (Vol. 1), ISBN 978-0-8018-5362-3 (Vol. 2).
- Hanfmann, George M. A., "The Scylla of Corvey and Her Ancestors" Dumbarton Oaks Papers 41 "Studies on Art and Archeology in Honor of Ernst Kitzinger on His Seventy-Fifth Birthday" (1987), pp. 249–260.
- Hyginus, Gaius Julius, Fabulae, in The Myths of Hyginus, edited and translated by Mary A. Grant, Lawrence: University of Kansas Press, 1960. Online version at ToposText.
- Most, G.W., Hesiod: The Shield, Catalogue of Women, Other Fragments, Loeb Classical Library, No. 503, Cambridge, Massachusetts, Harvard University Press, 2007, 2018. ISBN 978-0-674-99721-9ISBN 978-0-674-99721-9. Online version at Harvard University Press.
- Ogden, Daniel (2013). Drakon: Dragon Myth and Serpent Cult in the Greek and Roman Worlds. Oxford University Press. ISBN 9780199557325.
- Stesichorus, in Greek Lyric, Volume III: Stesichorus, Ibycus, Simonides, and Others. Edited and translated by David A. Campbell. Loeb Classical Library 476. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1991.
- Virgil, Aeneid. Translated by Frederick Ahl: Oxford University Press, 2007.