Orihinal na kasalan

Orihinal na kasalan, uyon sa saro sa mga doktrinang pinagsuhestiyon sa Kristiyanong teolohiya, iyo ini an estado kan kasalan nin humanidad na minaresulta gikan sa Pagkahulog nin Tawo. Ini an kondisyon na karakterisado sa kadakol na mga paagi, na minagikan sa mga bagay na insignipikante na siring baga sa dikit na kakulangan, o sarong tendensiya na magkasala alagad mayong kolektibong kamanunghan nin pagkakasala, pinagpanungdan ini bilang sarong “natura nin kasalan”, na naggigikan sa mga bagay na hidali na siring baga sa bilog na pagkaraot o awtomatikong kamangnuhan nin kasalan kan gabos na mga nilalang sa paagi kan kolektibong kasalan.

Sinda na naninindugan sa doktrina minahiling sa mga katukdoan ni Pablo an Apostol na yaon sa Roma 5:12-21 asin 1 Korinto 15:22 bilang iyo an sarong nin kasuratan, asin mahihiling ini na siring baya sa ipinagpanungod sa Lumang Tipan na mga linya arog sa Salmo 51:5 asin Salmo 58:3. An ibang mga Kristiyano dae akseptado an doktrinang indikado sa paagi kan mga terminong “orihinal na kasalan” o “ninunong kasalan”, na dae mananagboan sa Bibliya. An doktrina dae mananagboan sa iba pang mga relihiyon, arog kan Hudaismo, Hinduismo, asin Islam.