An Ōṁ (o Aum) (Manongod sa tanog na ini listen ; Sanskrit: ॐ, ओम्, translit. Ōṁ; Tamil: ௐ, ஓம்) iyo an tanog kan sarong sagradong simbolo espiritwal nakukua sa mga Relihiyon Indiko. An kahulogan asin mga pasabot kan Om nagiiba-iba sa mga magkakapirang mga ripondipon asin sa lawig nin iba-ibang tradisyon. Ini kabtang kan ikonograpiya makukua sa mga panahon na antigo asin mga medieval na manuskrito, sa mga templo, monasteryo, asin mga pangadyean sa Hinduismo, Budhismo, Jainismo, asin Sihismo.[1][2] Bilang silaba, ini parati pigkakanta solo sana o bago sa sarong pagpaplatika espiritwal asin durante nin meditasyon sa Hinduismo, Budhismo, asin Jainismo.[3][4]

Ligadura nin Om sa iskritong Devanagari

Toltolan

baguhon
  1. T. A. Gopinatha Rao (1993), Elements of Hindu Iconography, Volume 2, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120808775, p. 248
  2. Sehdev Kumar (2001), A Thousand Petalled Lotus: Jain Temples of Rajasthan, ISBN 978-8170173489, p. 5
  3. Jan Gonda (1963), The Indian Mantra, Oriens, Vol. 16, pp. 244–297
  4. Julius Lipner (2010), Hindus: Their Religious Beliefs and Practices, Routledge, ISBN 978-0415456760, pp. 66–67