Hsing Yun
Si Hsing Yun (Chinese: 星雲; pinyin: Xīng Yún; 19 Agosto 1927 – 5 Pebrero 2023) sarong Tsinong mongheng Budhista, paratukdo, asin pilantropo na nakabase sa Taiwan. Siya an kagtugdas kan Fo Guang Shan na monastkong orden nin Budhismo asin siring man kan Light International Association ni Budhha. Si Hsing Yun mayor na tagatulod kan inaapod na Humanistikong Budhismo asin saro sa pinakamaimpluwensyang maestro kan modernong Taiwanes na Budhismo. Sa Taiwan, siya popular na minimirar na saro sa Apat na Langitnon na Hade nin Taiwanes na Budhismo, kairiba an mga kakontemporaryong niya si Master Sheng-yen nin Dharma Drum Mountain, Master Cheng Yen nin Tzu Chi asin Master Wei Chueh nin Chung Tai Shan.[1][2][3]
Politika
baguhonSa Taiwan, si Hsing Yun nauunabihan kan saiyang mga aktibidad sa politika, partikularmente bilang taga-ampoyon kan inaapod na One-China policy asin kan mga lehislasyon kan Kuomintang, asin siya tinutuyaw na gayo kan mga nagsusuportar sa Independensya nin Taiwan asin kan mga pigura sa relihiyon na sobrang paki-aram sa mga bagay na mayo naman sakop nin relihiyon asin mga monastikong bagay.[4][5] Durante kan 2008 eleksyon presidensyal, si Hsing Yun hayag sa publiko na suportado niya an kandidato nin Kuomintang na si Ma Ying-jeou.[6] Durante kan ikaduwang World Buddhist Forum kan 2009, si Hsing Yun nagmatagas na nagsasabi na mayo man nin "Taiwanes" asin an Taiwanes mga Tsino man sana.[5] Kan 2012 sabi niya na an Senkaku Islands (inaapod man na Diaoyutai Islands) sadiri nin Tsina.[7] Durante kan 2016 presidensysal na eleksyon na karampanyahan, si Hsing Yun nag'ukag nin kontrobersya kan siya nagsabi na an mga uru-ugali kan dyosang Mazu iyo an mapagana sa kandidatang si Tsai Ing-wen na iyo an kandidato kan DPP na ini iyo man ngani an guminana. Ngani mahale an huringhuding na siya nagbirik na nin tambod, sa publiko ipigbalangibog niya na an suporta niya yaon pa man giraray sa kandidato kan KMT na si Hung Hsiu-chu na nag'atras man sa kandidatura sa huri.[8] Dawa sa saiyang partisano sa Kuomintang, si Hsing Yun midbid na maray na respetado kan mga politiko sa mangiba-ibang partido.[9] Siya pighuhurot magkasundo an Dalai Lama sa Tsina[10] alagad naghihingowa na dai magkaigwang siplingan an saiyang organisasyon sa gobyerno nin Tsina.[11]
Toltolan
baguhon- ↑ "Come to Taiwan, Return with good memories". Info.taiwan.net.tw. Archived from the original on 27 February 2012. Retrieved 15 February 2012. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ Shuai, J. J.; Chen, H. C.; Chang, C. H. (1 December 2010). "Visualization of the Taiwaness Buddhism web based on social network analysis". 2010 International Computer Symposium (ICS2010): 187–191. doi:. ISBN 978-1-4244-7639-8.
- ↑ Abeynayake, Oliver; Tilakaratne, Asanga (1 January 2011). 2600 Years of Sambuddhatva: Global Journey of Awakening (in English). p. 282. ISBN 9789559349334. Archived from the original on 10 April 2017. Retrieved 29 August 2018. Unknown parameter
|url-status=ignored (help) - ↑ [s.n.] (4 June 2008). A Buddhist master straddles the Taiwan Straits: Hsing Yun seeks to make reunification Buddhism’s sixth precept – at least for Beijing. Asia Sentinel. Archived 15 September 2015.
- ↑ 5.0 5.1 Loa Iok-sin (31 March 2009). "Taiwan Buddhist master: 'No Taiwanese". Taipei Times: p. 1. http://www.taipeitimes.com/News/front/archives/2009/03/31/2003439813.
- ↑ "{title}". 民視新聞. 26 December 2011. http://news.ftv.com.tw/NewsContent.aspx?sno=2008126U10M1&ntype=class.
- ↑ Wang Pei-lin; Chung, Jake (18 September 2012). "Master Hsing Yun says China owns Diaoyutais". Taipei Times: p. 3. http://www.taipeitimes.com/News/taiwan/archives/2012/09/18/2003543053.
- ↑ "{title}". 自由時報. 12 September 2015. https://news.ltn.com.tw/news/politics/breakingnews/1442481.
- ↑ "{title}". 中時新聞. 7 February 2023. https://www.chinatimes.com/realtimenews/20230207002309-260407?chdtv.
- ↑ "Taiwan monk urges China to befriend Dalai Lama". 31 January 2009.
- ↑ Chandler, Stuart (2004). Establishing a Pure Land on Earth: The Foguang Buddhist Perspective on Modernization and Globalization. Topics in Contemporary Buddhism. University of Hawaii Press. pp. 258–259.
