Daksha

Sa Hinduismo, si Daksha (Sanskrito: दक्ष, IAST: Dakṣa, lit. "able, dexterous, o tawong onesto") saro sa prajapati, mga ahente nin paglalang, siring man an diosnon na hade-rishi. An saiyang ikonograpiya naglaladawan saiya bilang sarong tawo na may malagong na hawak asin sarong poging lalawgon o igwa nin payo nin kanding.

Duwang paglaladawan ki Daksha — Saro na igwa nin ordinaryong hitsura nin tawo (wala) asin saro pa na igwa nin lalawgon nin kanding (too). Inaapod man siya bilang dios nin ritwal na abilidad.

Sa Rigveda, si Daksha sarong aditya asin asosyado sa mga abilidad nin mga saserdote. Sa mga epiko asin mga tekstong Purana, siya an aki kan kagmuknang dios na si Brahma asin ama kan dakul na aki, na nagin mga progenitor kan manlaenlaen na linalang. Segun sa sarong leyenda, an anggot na si Daksha nagkondukta nin yajna (fire-sacrifice), asin tuyong dai inimbitaran an saiyang kangudhan na aking babae na si Sati asin an saiyang agom na si Shiva. Sa Linga Purana, huli sa pag-insulto ki Shiva durante kan okasyon na ini, na nagpangyari ki Sati na magkaigwa nin sadiri niyang kosog, pinugotan siya ni Virabhadra, sarong katabang ni Shiva. Kan huri binuhay siya liwat asin nagkaigwa nin payo nin sarong kanding. Dakol na Puranas an nagsasabi na si Daksha namundag liwat sa Prachetas sa saro pang Manvantara (edad ni Manu).