Bradamante
Si Bradamante (paminsan-minsan na pagsayod nin Bradamant) sarong kathang-isip na kwentong heroe sa duwang mga tula sa epiko kan Renaissance: Orlando Innamorato ni Mateo Maria Boiardo asin Orlando Furiosoninda Ludovico Ariosto.[1] Poon kan mga tula nagkaigwa nin dakulang impluwensiya sa kultura kan huri, siya nagin maling-otrong karakter sa arteng Sulnupan.[2]
Sa Orlando Innamorato asin Orlando Furioso
baguhonSi Bradanante, sarong babaeng Kristianang Charlemagne na tugang na babae Si Rinaldo asin aking babae ni Duke Amon, an duke kanDordognes.[3] Namoot sia sa sarong mandirigma na taga Saracen na an ngaran Ruggiero, alagad habo niang pakasalan ini apuera sana kun makombertir sia hale sa Islam. Sarong eksperto sa pakikilaban, naggagamit sia nin latay na nagpapainda sa siisay man na nakaduta kaiyan, asin ilinigtas si Ruggiero huli ta nabibilanggo kan mga azard Atlantes.[4] Pigladawan siya bilang nakasulot nin puti, may maputing kalasag asin sarong tuktok kan sarong pennon.
Saro sia sa mga parapakilaban na Pranses na nakikilaban durante nin pagsakyada ni Saracen sa Pransia. Nasa tahaw sia nin sarong parapakilaban na Saracen, si Rodomont, kan an saro pang guerrerong taga - Saracen, si Ruggiero, sinabihan ini na nagsibog si Charlemagne. Si Bradamante naghihingoang humale tanganing umayon sa ibang parte kan mga puersang Pranses, alagad dai sia pinapagdanay ni Rodomont na maghale. Ruggiero, na hinahanap an mga hiro ni Rodomont na dai nin onra, mga lakdang sa paglaban ki Rodomont tanganing togotan si Bradarante na humale. Alagad, dai nasi'ngatan ni Bradarante an hukbo ni Charlemagne asin imbes nagbalik sa Rodomont asin Ruggiero, nakamamate nin kasalan huli ta may iba pang nagpabaya saiya. Si Rodomont naghanga sa onra ni Ruggiero asin Bradamante saka nagsakay, naghahale sa Rugdirio asin Bradamante. Sinda napapahanga sa lambang saro asin nag - aaram kan saindang mga ugale. Hinale man ni Bradarante an saiyang helmet, na nagbubuyagyag ki Ruggiero sa enot na pagkakataon na siya sarong babae. Dangan, an pan - abat nakapasusuhay kaiyan.[5]
An duwang namomoot mas dakol na beses na isinuway sa estorya, asin napapaatubang si Bradamante sa kadakol pang kadepisilan. Nagbaklay siya pasiring sa sarong kastilyo na gibo sa asero tanganing isalbar si Ruggiero hale sa wizard Atlantes sa tabang kan mga pararatak na sinda Melissa asin an singsing sa mahika,[6] nakadulag hali sa lugar nin syudad na pano nin imahinasyon,[7] asin dakul pang iba na kadipisilan an inaagihan.
Pagkatapos na makaibahan liwat an mga namomoot, si Rinaldo nagtao ki Ruggiero kan saiyang bendisyon na maagom ni Bradante. Minsan siring, sinasayumahan kan saiyang mga magurang an maleta dawa pakatapos na makombertir si Ruggiero sa Kristianismo, na mas gusto ninda Leo, aki kan Griegong emperador na si Constantine. Nakokombensir ni Bradarante si Hadeng Charlemagne na ipagboot na maagom sana sia nin sarong lalaki na kayang labanan ini sa ralaban, na grabe an kaanggotan kan saiyang mga magurang, na nag - aalangan man. Si Ruggiero, na nangangahulogan nin habahan, naglarga tanganing gadanon si Leo. Mantang paduman, nanompongan nia na an mga hukbo ni Constantine nakikipaglaban sa mga Bulgario. Si Ruggiero tolos - tolos na naglaog sa ralaban tanganing tabangan an mga taga Bulgaria, na nawaran nin kosog, asin kinokaya nindang pasikoon an alon kan laban. Minsan siring, sia binihag asin ibinilanggo kan mga Griego. Si Leo, na naghanga sa pagkalaborsio ni Ruggiero, pinapatalingkas sia. Dangan naghagad sia nin pabor, asin si Ruggiero, nagpapasalamat sa saiyang katalingkasan, nanunuga na itatao nia an ano man na hinahagad ni Leo. Si Leo, na naaraman niya an angat ni Bradarante asin aram niyang dai siya makusog ngane manggana laban saiya, naghagad na si Ruggiero naglaban ki Brande para sa kapakanan niya. Si Ruggiero nag - aalangan na otobon an saiyang panuga asin ibinalat ta si Leo sa pakikilaban ki Bradamante. Saiyang ginana an magka'ibong asin nasibog sa mga kadlagan, mawot magadan. Duman, nanompongan sia ni Leo asin naghapot kun ano an sala. Pagkatapos [8] ihayag ni Ruggiero an saiyang midbidan asin mahilig siya ki Bradamante, si Leo nag-aku nin kun anoano pa sanang pagpahiling tanganing tugutan si Brando saka Roggero Wed.[9] [10][11] katapusan, an saindang pag-agom minalangkaw pasiring sa nobleng Harong nin Este, na mga patron kan Boiardo sagkod ni Ariosto.[1]
Kinua an mga tula sa alamat ni Charlemagne, chansons de geste, asin pigsalak na reconcepted motives na mahihiling sa Matter of France asin an Matter of Britain[12][1][13] An pagka'romdom ni Bradamante asin Ruggiero posibleng marhay na ginibo tanganing makakapareho sa romansa nin Angelica asin Orlando. An pagkamoot ni Bradamante asin Ruggiero pigreprodiskar asin kagalanggalang, mantang si Orlando itinutulod na mahilig sa pagkamoot asin ki Angelica sia. Si Bradanante dakol man an ginamit na Orlando Furioso sa pagkamit kan saiyang pagkamoot tanganing iligtas sia, kabaliktaran ki Angelica, na kadaklan nag - agi sa estoryang iyan nagdadalagan hale sa Orlandoo.[14]
Sa mga huring gibo
baguhonKan 1582, an dramatistang Pranses na si Robert Garnier nagsurat nin makatristeng ngaran Bradamantena orog pang nagpapatalubo kan istorya sa pagkamoot kan mga heroine asin Roger (Ruggiero).[15]
Nagkapirang mga obra na nag-agi an nakasurat manungod sa heroine:
- La Bradamante, written by Pietro Paolo Bissari with music composed by Francesco Cavalli, was first performed in 1650 at the Teatro Santi Giovanni e Paolo of Venice.[16]
- Bradamante, composed by Louis Lacoste with a libretto written by Pierre-Charles Roy, was first performed at the Académie Royale de Musique (the Paris Opera) on 2 May 1707.[17]
- Bradamante, written by Heinrich Joseph von Collin with music composed by Johann Friedrich Reichardt, was first performed in Vienna on 3 February 1809.[17]
- Bradamante, composed by Eduard Tauwitz, was first performed in Riga in 1844.[17]
Nagluwas man siya bilang karakter sa obra ni Handel na Alcina asin Johann Adolph Hasse's Il Ruggiero.
Si Bradante nagluwas bilang saro sa nangengenot na karakter sa nagkapirang nobela. Halimbawa, sa surrealistiko ni Italista, an nobelang kabaliktaran nanggad nin linalaoman kan 1959 <i id="mwhw">Si Il Cavaliere inesistente</i> (An Nonexistent Knight).[18]
Sa cinema, siya piglaladawan ni Barbara De Rossi sa pelikula kan 1983 na Paladini-storia d'armi e d'amori (bisto man bilang Paladins - an istorya nin pagkamoot asin armas o Puso asin Armour) - sarong pelikulang nakabase sa mga osipon na palibot sa Peers of Charlemagne.[19]
Nagluwas siya bilang sarong klase nin Lancer na Lingkod sa mobile game Fate/Grand Order.
An parehas na kawat na Puzzles and Dragons an nagdagdag saiya sa saindang pag-arte bilang "White Feathered Knight, Brandamante" kaiba si Active Skill "La Bella Paladina" asin Leader Skill "Leader Skill "I don't fraternize with weaklings".
Hilingon pa
baguhon- Listahan nin mga parapakilaban na babae sa leyenda asin mitolohiya
- Igwang relatibong medya para sa Bradamante duman sa Wikimedia Commons
Iba pang babasahon
baguhon- Amazonian Knots: Gender, Genre, and Ariosto's Women Warriors.
- Bradamante elegiaca : costruzione del personaggio e intersezione di generi nell'Orlando furioso. https://www.torrossa.com/en/resources/an/2207454.
- Review of Les Mille et Un Visages de la virago: Marphise et Bradamante entre continuation et variation.
- Shemek, Deanna (1998). "Gender, Duality, and the Sacrifices of History". Ladies Errant. Duke University Press. pp. 77–125. doi:10.1215/9780822399896-004. ISBN 978-0-8223-2155-2. JSTOR j.ctv11cw36q.7.
- Bradamante and Marfisa: An Analysis of the 'Guerriere' of the 'Orlando Furioso'.
Toltolan
baguhon- ↑ Calvino, Italo (23 October 2012). "Bradamante e Marfisa". Orlando furioso di Ludovico Ariosto raccontato da Italo Calvino [Orlando Furioso by Ludovico Ariosto narrated by Italo Calvino] (in Italian). Segrate, Italy: Edizioni Mondadori. p. 180. ISBN 978-88-520-3018-5. Retrieved 14 July 2016.
- ↑ Shemek, Deanna (1998). Ladies Errant: Wayward Women and Social Order in Early Modern Italy. Durham, NC, USA: Duke University Press. p. 13. ISBN 0-8223-2167-X. Retrieved 15 July 2016.
- ↑ Ariosto, Ludovico (2009). Orlando furioso: a new verse translation (in English). The Belknap Press of Harvard University Press. p. 541. ISBN 978-0-674-03535-5.
- ↑ Lang, Andrew (1905). The Red Romance Book. London: Longmans, Green, and Company. p. 345. Retrieved 14 July 2016.
- ↑ Thomas, Bulfinch (1979). Bulfinch's Mythology (in English). Crown Publishers, Inc. pp. 696–698. ISBN 0-517-27415-9.
- ↑ Ariosto, Ludovico (2009). Orlando furioso: a new verse translation (in English). The Belknap Press of Harvard University Press. pp. 41–53. ISBN 978-0-674-03535-5.
- ↑ Ariosto, Ludovico (2009). Orlando furioso: a new verse translation (in English). The Belknap Press of Harvard University Press. pp. 259–267. ISBN 978-0-674-03535-5.
- ↑ Ariosto, Lodovico (1962). Sir John Harington's Translation of Orlando Furioso (in English). Southern Illinois University Press. pp. 535–566.
- ↑ Bulfinch, Thomas (1913). The Age of Fable: or Beauties of Mythology. IV: Legends of Charlemagne. New York: Review of Reviews Co. ISBN 1-58734-082-8. Retrieved 14 July 2016.
- ↑ Reynolds, Barbara (30 August 1975). "Introduction". In Arisoto, Ludovico. Orlando Furioso: Part I. Translated by Reynolds, Barbara. New York, USA: Penguin Group. p. 64. ISBN 978-1-101-49280-2. Retrieved 15 July 2016.
- ↑ Merriam-Webster, Inc. (1995). Merriam-Webster's Encyclopedia of Literature . Springfield, MA, USA: Merriam-Webster. p. 166. ISBN 978-0-87779-042-6. Retrieved 15 July 2016.
- ↑ Giardina, Henry. "Mad with Desire (Kind Of)".
- ↑ DeSa Wiggins, Peter in Beecher, Donald; Ciavolella, Massimo; Fedi, Roberto (2003). Ariosto Today: Contemporary Perspectives. University of Toronto Press. p. 28. ISBN 0802029671.
- ↑ Ariosto, Lodovico (1962). Sir John Harington's Translation of Orlando Furioso (in English). Southern Illinois University Press. pp. IX.
- ↑ Stone, Donald. The Place of Garnier's Bradamante in Dramatic History.
- ↑ Galvani, Livio Niso (Giovanni Salvioli) (1879). I Teatri Musicali di Venezia nel Secolo XVII (1637-1700): Memorie Storiche e Bibliografiche [The Musical Theatre of Venice in the 17th Century (1637-1700): Historical and Bibliographical Memoir] (in Italian). Milan, Italy: Arnaldo Forni Editore. p. 33. Retrieved 15 July 2016.
- ↑ 17.0 17.1 17.2 Clément, Félix; Larousse, Pierre (1881). Dictionnaire des Opéras [Dictionary of Operas] (in French). Paris, France: Administration du Grand Dictionnaire Universel. p. 119. Retrieved 15 July 2016.
- ↑ Bloom, Harold (2002). Italo Calvino: Comprehensive Research and Study Guide. Broomall, PA, USA: Chelsea House. p. 82. ISBN 978-0-7910-6824-3. Retrieved 20 July 2016.
- ↑ Beecher, Donald; Ciavolella, Massimo; Fedi, Roberto (2003). Ariosto Today: Contemporary Perspectives. Toronto, Canada: University of Toronto Press. p. 209. ISBN 0802029671.