Atharvaveda
An Atharvaveda iyo sarong koleksiyon nin mga 20 na libro, na may total nin 730 himno nin mga 6,000 stanzas.[1] An teksto iyo, minasambit na si Patrick Olivelle asin an iba pang mga iskolar, sarong historikal na koleksyon nin mga pagtubod asin ritwal na minasimbag sa mga praktikal na isyu nin urualdaw na pagbuhay nin sosyedad na Vediko, asin ini dae sarong liturhikal na istilong Yajurveda na koleksyon.[2][3]
An Atharva Veda (Sanskrito: अथर्ववेद, Atharvavedaḥ hale sa atharvāṇas asin sa veda, na an boot sabihon "kaaraman") iyo an "katiriponan nin kaaraman nin atharvāṇas, an mga prosedimiento para sa pan - aroaldaw na buhay."[4]
An teksto iyo an ikaapat na Veda, asin idinagdag sa huring kabtang kan mga teksto kan Hinduismo.[5][6][1]
An lengguwahe kan Atharvaveda iba man sa Vedic Sanskrit, nagpapadanay nin pre-Vedic Indo-European archaism. Saro ining koleksyon nin 730 himno na may mga 6,000 na mantra, na nababanga sa 20 libro.[1][1] An mga bersikulo inadaptar kan mga tekstong Atharvaveda hale sa Rigveda, asin apwera sa mga Libro 15 asin 16, an teksto sa pangenot na bersikulo na nagpaparisa nin pagkalaenlaen nin mga metrong Vedic.[1] Duwang magkalaen na resensyon kan teksto - an Paippalāda asin an Śaunakīya - nagdanay sagkod sa presenteng mga panahon.[7] An masasarigan na mga manuskrito kan edisyon nin Paippalada pinaniwalaan na nawara na, alagad nadiskobre an sarong kompletong bersion sa tahaw nin koleksion nin mga manuskritong palma sa Odisha kan 1957.[7]
An Atharvaveda kun minsan inaapod na "Veda nin mga mahiwagang pormula",[4] sarong paglaladawan na kinonsiderang sala kan ibang iskolar.[8] Kabaliktaran sa 'hieratikong relihiyon' kan tolo pang Vedas, an Atharvaveda sinasabing nagrerepresentar sa 'bantogan na relihiyon', na pig-uubay an bako sana an mga pormula para sa mahika, kundi siring man an sa aro-aldaw na mga ritwal para sa pag'adal (upanayana), pag'agom asin mga lubongan. An mga ritwal na royal asin an mga trabaho kan mga padi sa korte kairiba man sa Atharvaveda.[9]
An Atharvaveda posibleng marhay na kinompilar na Veda sa Samaveda asin Yajurveda, o mga 1200 BCE - 1000 BCE. Kaiba kan suon nin tekstong Samhita.[10] Kaiba sa huring suon kan tekstong Atharvaveda an tolong pangenot na Upanishad, na maimpluwensia sa laen - laen na paadalan nin pilosopiyang Hindu. Kaiba digdi an Mundaka Upanishad, an Mandukya Upanishad asin an Prashna Upanishad.[11][12]
Toltolan
baguhon- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Maurice Bloomfield, The Atharvaveda, Harvard University Press, pages 1-2
- ↑ Patrick Olivelle (2014), Early Upanishads, Oxford University Press, ISBN 978-0195352429, page 8 footnote 11
- ↑ William Whitney, History of the Vedic texts, Journal of the American Oriental Society, Vol. 4, pages 254-255
- ↑ 4.0 4.1 Laurie Patton (2004), Veda and Upanishad, in The Hindu World (Editors: Sushil Mittal and Gene Thursby), Routledge, ISBN 0-415215277, page 38
- ↑ Carl Olson (2007), The Many Colors of Hinduism, Rutgers University Press, ISBN 978-0813540689, pages 13–14
- ↑ Laurie Patton (1994), Authority, Anxiety, and Canon: ys in Vedic Interpretation, State University of New York Press, ISBN 978-0791419380, page 57
- ↑ 7.0 7.1 Frits Staal (2009), Discovering the Vedas: Origins, Mantras, Rituals, Insights, Penguin, ISBN 978-0143099864, pages 136-137
- ↑ Jan Gonda (1975), Vedic Literature: Saṃhitās and Brāhmaṇas, Vol 1, Fasc. 1, Otto Harrassowitz Verlag, ISBN 978-3447016032, pages 277–280, Quote: "It would be incorrect to describe the Atharvaveda Samhita as a collection of magical formulas".
- ↑ The Roots of Hinduism: The Early Aryans and the Indus Civilization, 2015
- ↑ M. S. Valiathan. The Legacy of Caraka. Orient Blackswan. p. 22.
- ↑ Paul Deussen, Sixty Upanishads of the Veda, Volume 2, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120814691, pages 605–609
- ↑ Max Muller, The Upanishads, Part 2, Prasna Upanishad, Oxford University Press, pages xlii–xliii
