Anito
An Anito, sinasayod man anitu, apod sa mga apoon na espiritu, mga espiritu nin kapalibutan, asin mga dios sa mga katutubong relihiyon kan Filipinas poon sa prekolonyal na panahon sagkod sa presente, maski ngani an termino mismo puwedeng magkaigwa nin iba pang kahulogan asin pag - iriba depende sa grupong etniko sa Filipinas. Iyan pwedeng nanonongod man sa inukit na mga pigurang gibo sa tawo, an taotao, na gibo sa kahoy, gapo, o ivory na nagrerepresentar sa mga espiritung ini .[1] An Anito (sarong termino na predominanteng piggagamit sa Luzon) kun minsan inaapod man na diwata sa nagkapirang etnikong grupo (espesyalmente sa Bisaya).[2]
.jpg)
An Pag-anito apod sa sarong séance, parati may kaibang iba pang mga ritwal o selebrasyon, na kun saen an sarong shaman (Visayan: babaylan, Tagalog: katalonan) nagseserbing medyum sa direktang pagkomunikar sa mga espiritu. Kun espesipikong kalabot an espiritu nin kapalibutan o dios, an ritual inaapod na pagdiwata. An akto nin pagsamba o relihiyosong pag - atang sa sarong espiritu kun beses inaapod man sana na anito. [3][4]
An paniniwala sa anito kun minsan inaapod na Anitismo sa literaturang intelektuwal (Spanish: anitismo o anitería).
Toltolan baguhon
- ↑ William Henry Scott (1994). Barangay: Sixteenth Century Philippine Culture and Society. Quezon City: Ateneo de Manila University Press. ISBN 978-9715501354.
- ↑ Guillermo, Artemio R. (2012). Historical Dictionary of the Philippines. Scarecrow Press. p. 140. ISBN 9780810872462.
- ↑ Demetrio, Francisco R.; Cordero-Fernando, Gilda; Nakpil-Zialcita, Roberto B.; Feleo, Fernando (1991). The Soul Book: Introduction to Philippine Pagan Religion. GCF Books, Quezon City. ASIN B007FR4S8G.
- ↑ Antonio Sánchez de la Rosa (1895). Diccionario Hispano-Bisaya para las provincias de Samar y Leyte, Volumes 1–2. Tipo-Litografia de Chofre y Comp. p. 414.
